HardRockKaraoke Collages. Dit is het meest gelezen artikel op van afgelopen week. Zou het echt zo zijn of is het alleen maar om HardRockkKaraoke collages onder de aandacht te brengen? Inspiratiebron was/is de veel bezochte legendarische HardRockKaraoke






Hoge Ogen
In de media wordt enigszins met de driekleur gezwaaid vanwege het succes van Robert Pennekamp in Nederland. Daar gooide hij hoge ogen bij de jury van Holland’s Got Talent, een van de vele talentenjachten onder die merknaam in de wereld. Het concept is verzonnen door de Brit Simon Cowell. Hij heeft er zijn beroep van gemaakt om formats voor dit soort shows te verzinnen. Het basisidee is eenvoudig: mensen die denken iets te kunnen worden uitgenodigd naar een auditie te komen. Tijdens de eerste afleveringen van een serie ziet het op sensatie beluste publiek vooral pijnlijke tenenkrullende zielige optredens van mensen met een zelfbeeld dat niet klopt of die denken dat ze iets bijzonders doen en wat flauwe ontsporingen. Met daartussendoor enkele pareltjes. Heel jonge kinderen die iets geweldigs kunnen en een bejaarde die een bijzonder talent heeft. Zij worden verwikkeld in een langdurige en felle competitie of gewoon meteen weggezet als lachwekkend. Ook het Nederlandse publiek kent zulke programma’s: The Voice, Ex on the beach, Double Dutch, Ik heb het nog nooit gedaan, So you think you can dance, IDOLS, Heel holland bakt, Help mijn man is klusser, Hollands Next Top Model, tot en met Holland’s Got Talent. Achter alle glitter zit een ideologische boodschap verborgen: talent komt altijd bovendrijven. Wie voldoende aanleg en wilskracht heeft, kan een ster worden. Kwaliteit wint altijd.
Gaat hij niet af als een gieter?
Hij probeert de jury belachelijk te maken door hen aan het werk te zetten. Wat is hun harde uitspraak? Wat is de boodschap die ze aan de nieuwe burgemeester van Amsterdam , Femke Halsema willen meegeven. En dan bepaalt hij wie de beste is en door mag naar de volgende ronde. Alles met voorbedachte rade en een dubbele bodem om de boel belachelijk te maken.
Waarschijnlijk alleen maar meedoen om
Waarschijnlijk doet hij alleen maar mee om nog meer publiciteit te krijgen, dat meer mensen zijn website bezoeken. Of om zijn werk meer bekend te maken bij een groter publiek en nog meer te verkopen.
Maar de kaarten worden niet eerlijk geschud. Robert Pennekamp is geen onbedorven talent, hij is al zijn hele leven bezig als kunstenaar door te breken. Ook is hij geen zangtalent met een gouden keel. Hij is meer een schorre hard karaoke zanger die meestal zijn teksten vergeet. Hij is een ook geen bekende nederlanders die volle zalen trekt. Of waar iemand op zit te wachten. Zo gaat dat immers niet in de beeldende kunst. Het is maar een select publiek dat naar beeldende kunst komt. En dan ook daar binnen de kunst kringen, is de acceptatie ook al niet groot. Meestal werkt Robert Pennekamp ook nog eens met ondoorzichtige dubbele bodems die niemand begrijpt. Hij organiseert bijvoorbeeld de BINGO, in een buurthuis met bejaarden en buurtbewoners die daarbij ook een verwachting hebben. Dat het dan geen prijzenfestijn zonder prijsuitreiking blijkt te zijn is een zware tegenvaller die hem niet in dank wordt afgenomen. Maar die buurtbewoners willen BINGO. Die worden radeloos als de regels allemaal maar worden veranderd. Als de BINGO een gewone loterij is zonder prijzen en er wordt wel beloofd dat je wat kan winnen maar je helemaal niks krijgt. Dan sta je te wachten, dat is niet leuk. Hij organiseert Fyenax, waarbij de bezoekers van een tentoonstelling opeens voetbalsupporters worden en ingedeeld worden in Fijenoord en AJAX supporters zonder daarvoor te hebben gekozen. Of hij zet toneelspelers in verkleed als bezoekers voor het bezoeken van een tentoonstelling. Met een dubbele bodem, waardoor het geheel totaal belachelijk wordt en er niemand meer begrijpt waar het nu eigenlijk over gaat of wat het doel überhaupt is.
Duurder doorverkocht
Waarom doet hij mee aan Holland’s got Talent? Waarschijnlijk is ook de achterliggende gedachte dat daardoor de prijzen van zijn schilderijen omhoog kunnen gaan en duurder doorverkocht worden door kunstverzamelaars en museum directeuren. Mensen die de collages willen van de HardRockKaraoke hebben ook het nafluiten, ze zijn al verkocht. Of misschien, als je het echt wil, kan je er nog aankomen.
Hij is niet het ongepolijste talent die maar wat doet.
Hij is een podiumbeest. Sommige mensen kennen hem als hardrock zanger of zanger van het Nederlandse smartlappen of als kunstenaar. Dat hij zich hier vertoont klopt niet. Dit is goedkoop entertainment. Hij kan zichzelf alleen maar belachelijk maken. Dat is ook precies ook de bedoeling van het programma. Het is net alsof het eerste jeugdelftal van Ajax door de organisatie wordt uitgenodigd zich in te schrijven voor een voetbaltalentenjacht die begint met audities op sportveldjes in het hele land onder het motto “Wie wordt de nieuwe Nederlandse Johan Cruijff ?”. Veel beloven, weinig geven. Dat doet de zotten in vreugde leven.
Hoe zotter hoe heter
Maar als je dat weet, dan maak je daar willig gebruik van. Hoe zotter hoe beter. Dus laat het vooral mislukken. Laat er veel misgaan. Daar ligt de kans. Hoe gekker hoe beter. De kans bestaat alleen dat je dan niet wordt uitgekozen, want dat is niet de bedoeling. Maar ook daar is aan gedacht.
Vergis je niet: ik gun Robert Pennekamp alle succes ter wereld. Hij heeft zich niet listig voor Hollands’s Got Talent opgegeven. Hij werd door de producenten uitgenodigd nadat die een clip van hem onder ogen hadden gekregen. Ze werden benaderd voor een harde uitspraak op een ingelijste koelkastdeur en zo is het allemaal gekomen. Dat is een van de achterliggende beweegredenen. Harde Uitspraken onttrekken aan Bekende Nederlanders die graag bekend willen worden. Of het lukt dat is het experiment.
De camera glijdt langs de hoopvolle tieners uit dorpse amateurclubs, die in de rij staan voor hun twee minuten roem. Hm, volgens mij kan ik hier goud mee verdienen. Hoe kun je zoiets eigenlijk wettelijk deponeren? Moet ik dit wel opschrijven?
Kunst heeft geen podium, dus dan maar zo
Dat hij deze gelegenheid grijpt om in de Nederland door te breken is heel voorstelbaar. Kunst heeft toch al geen podium op de Nederlandse televisie. Dus dan maar zo.
Een Nederlandse kunstenaar krijgt niet gauw de kans om zich op zo’n gigantisch podium te presenteren. Want meestal blijft het bij programma ’s van Kunstuur of tussen Kunst en Kitsch of wie is de nieuwe Rembrandt of Picasso… Of een goed gelijkend portretje maken van een Bekende Nederlander, die dan voornamelijk de gehele tijd zelf in beeld komt. Sterren op het doek van Hanneke Groenteman, zoiets. Saai en ten doden opgeschreven zo een tv-format. Kijk maar naar de moeizame strijd die kunstenaars voeren om überhaupt ergens in een tv-programma te komen. Stel ze hebben echt iets bijzonders of iets interessants te laten zien, de kans daar iets van te te weten te komen via tv is minimaal. Vaak is beeldende kunst veel te elitair en voor een veel te klein publiek, waardoor het niet interessant is voor een tv programma, dat van reclame moet leven. Wil je scoren dan moet het gemaakt zijn voor een gemiddelbare scholier met lager LBO nivo. Immers iedereen die zit te kijken is moe, het moet niet te ingewikkeld zijn om te volgen. Entertainment. Dat is het. En dat Nederlandse publiek heeft toch geen idee wat kunst is, wat wakker schudt, schuurt of ophef veroorzaakt trekt kijkers. Wie heeft het in de Nederlandse Moderne Kunst Musea voor het zeggen ? Dat is toch ook de gemiddelde bezoeker die op zoek is naar iets dat ie begrijpt en herkent? Laat dat een Picasso, een Rembrandt of een Van Gogh zijn, dat is pas duidelijk, dat is kunst. Wie of wat er verder van belang is, dat zal hem verder een worst zijn, dat is te ingewikkeld, te moeilijk.
Onverklaarbare onzin en bedrog
De mensheid wil bedrogen worden. Dit is een onzekere tijd waarin veel op losse schroeven wordt gesteld. Dan zie je na een dag zwoegen in je flexbaantje toch graag dat talent altijd doorbreekt en dat niet kruiwagens, maar eigen inspanningen je naar de top leiden. Succes is een keuze en wie vastloopt in de zelfredzaamheid is een sukkel. Die heeft dat aan zichzelf te wijten. Er zijn nu eenmaal mensen, daar zit niemand op te wachten. Daar schateren we om als zij in een poging om toch door te breken zich belachelijk maken. Dat is het allerleukste, mensen die afgaan, de grootste sukkels. Mensen die nooit wat zullen bereiken en het idee hebben of wereldvreemd zijn en denken dat er ook maar iemand is die in hun gelooft. Maar dat is juist de kracht van het programma, want Robert Pennekamp weet dit, hij speelt ermee en gooit er een dubbele bodem in. Kijken of ze dat door hebben. Jij wil toch lachen, dus krijg je zo een idioot, die zo maf doet, een clown met een boodschap, iemand zich zo serieus opstelt en die zich zelf belachelijk maakt. Het maakt hem namelijk geen reet uit, hij heeft niks te verliezen. Hij kan alleen maar winnen, en dat is precies waar de schoen wringt. En dat is en wordt pas duidelijk als je het terug spoelt en nog een keertje terug kijkt. Ze zullen Robert Pennekamp waarschijnlijk weg zetten als een ouwe gek die zonodig nog wat moet doen en denkt dat ie nog wat kan bereiken, of dat überhaupt iemand op hem zit te wachten….
En het leuke is dat het de grootste onzin is
De grap zou zijn dat ik dus een ouwe gek speel, die zonodig mee moet doen en ook nog de illusie heeft dat hij wat kan bereiken, beroemd kan worden. Maar helaas, na het lezen van het contract bij Blue Circle, mocht ik niks negatiefs over het programma zeggen. Op straffe van weet ik hoeveel…
Maar dat wisten we wel
Holland’s Got Talent is géén oplichterij. Het programma laat bij nader inzien heel goed zien hoe de maatschappij echt in elkaar zit. Deze wereld is net een casino waarin de bank 99 van de 100 keer wint. En het is een uitnodiging tot zelfbedrog die miljoenen gretig accepteren. Als je denkt even snel bekend te worden, zonder er iets voor te doen of zonder kruiwagen dan heb je het mis. En dat is precies wat hij, Robert Pennekamp, doet. Want hij weet als geen ander dat ie niet door de eerste of de tweede ronde komt. En als ze het wel willen laten zien, speelt hij met het programma format. Juist de belachelijke domme sufferds die hij een dubbele moraal gaat laten zien. Als je zo nodig op tv wil dan zou dat best wel eens kunnen. Als je jezelf maar belachelijk maakt. Dat is precies wat hij doet. Maar uiteindelijk gebruikt en misbruikt hij het programma door er een dubbele twist aan te geven. Maar dat kan je pas weten als hij in het programma is geweest en je het nog een keer vertraagd terug spoelt. Mocht je dat niet te weten komen, omdat hij niet door de eerste ronde komt omdat contractueel zo geregeld is, want hij mag niks zeggen over het programma of dat hij meedoet, dan zal hij wel een maniertje vinden.…
Bandleden
Met slechts enkele wisselingen door de jaren heen, bestaat de HARDROCKKARAOKE band uit:
Arnold Smits – gitaar (Raggende Manne, Gotcha)
Thijs Vermeulen – bas (Sjakoo!, Corry van Binsbergen)
Cyril Directie – drums (Kane, Dulfer)
Jeroen den Hengst – host/gitarist (Loïs Lane, Birgit Schuurman)
