Gisteren heb ik enkele gedichten ontvangen van dichter Arjen Boswijk. Dit keer geïnspireerd op mijn website. Zowel tekstflarden als foto’s. Leuk om te zien.
Het is. Maar vooraf wel, maar dat moet je wel. Maar je moet, helemaal niks. Want van moeten, komt moeten. Dan wordt het meer dan moeten. En we moeten al genoeg. Van moeten komt ook huilen. En dat zou toch wel weer geen doorbraak kunnen zijn. Wit maagdelijk canvas om onder te kliederen. Dat willen we allemaal. Het is toch dan wel iets, waar je wat mee kan. Waardoor je anders gaat denken, iets verheffends, of iets dat wakker schudt. Waardoor deuren open gaan. Daarom, dus, mus. Op een vliegend tapijt en bezopen als een konijn. Oh en trouwens, anders werkt het niet: Arjen Boswijk, is het bote lak, botenlak of boten lak, want het blijft rood met stippeltjes…, marker, doek, koop, amsterdam, jungle, geluk, droom, buitengewoon, uitmuntend, betalen, halen, balen, klaar en waar is deur?
