Gouden Belofte

belofte, gouden, gouden belofte, dwazen, gek, vreugde, stedelijk museum, beloften, rampen, natuurrampen, schilderijen, robert, pennekamp, schilderij, expositie, te huur, te koop, kunsthandel
Gouden Belofte, gemengde technieken op doek, uit de serie “gered uit het Stedelijk Museum, 160 cm x 120 cm, 1999

Het werk Gouden Belofte heeft reeds menige veranderingen ondergaan en rampen overleefd. Zo heeft het gehangen in het Stedelijk Museum van Amsterdam, is het niet opgehaald door de kunstenaar, afgevoerd als overbodig, om vernietigd te worden.. Eigenlijk zou het vernield moeten worden. Omdat het nog net op tijd gered kon worden. Eigenlijk zou het werk verbrand moeten worden. 

Gouden Belofte

Met een stanleymes is dit schilderij beschadigd met een kruis, aan stukken gereten. Zodanig dat het schilderij nooit meer op de kunstmarkt zou kunnen komen. Maar ook dat het werk doorgedraaid wordt zoals met de te grote tomaten oogst of melkquota.

Uit de kelders van het Stedelijk Museum

Na jarenlang te hebben gestaan in de veilige kelders van het Stedelijk Museum was het overbodig geworden. Het stond in de weg. Of het was van de BKR periode, of heeft het schilderij de tand des tijds niet door staan. Het is gerestaureerd door Robert Pennekamp aan de achterzijde. Er zit er ander canvas over heen geplakt en verlijmd en is daarna geheel over geschilderd door Robert Pennekamp. Het is een groot schilderij met de maat 160 cm of 120 cm en daarna voorzien van een baklijst. De naam was geworden “Nothing Blue”. Omdat er in het hele schilderij geen blauw zat. Maar de werkelijkheid, de blues en het “leven” van het schilderij zat er ook in verwerkt. De titel heeft echter geen wonderen verricht. Het werk is wel meerdere keren verhuurd geweest, maar het kleeft. Nu hangt het hier. Al geruime tijd. En eigenlijk is het heel mooi, waardoor het ook meer mee werkt om de weg terug te vinden naar buiten.

Gered uit het Stedelijk Museum

De waarheid is dat dit één van de acht schilderijen is die nog over is van de serie “Gered uit het Stedelijk”. De andere schilderijen zijn ook gered, gerestaureerd en geheel over geschilderd. Zie daarover meer hier. Daarna heeft dit ene schilderij ook daarna nog andere natuurrampen doorstaan als overstromingen en orkanen. Een schilderij dat daarom wel degelijk de naam Gouden Belofte heeft gekregen.

De “Gouden Belofte” is dat het meer waard wordt. De prijs gaat omhoog. Het is ook dat het schilderij de rampen der tijd heeft doorstaan dus daarom is het alleen om die reden al wat meer waard. Maar het belangrijkste is wel dat het schilderij werkt. Het leeft. Er komen steeds meer goede dingen uit voort en hoe langer je er naar kijkt hoe meer je er in ontdekt. De uitleg van het schilderij ontbreekt. En dat zal zo blijven. Er is een handleiding met uitleg over wat waarom en hoe is geschilderd de gebruikten materialen, de voorstellingen de associaties wat je er in hoort te kunnen zien. Echter de handleiding moet nog geschreven worden.

De Magie; Je gaat er meer in zien…

En wat is er erger dat de kijker al precies te vertellen wat er in het schilderij verborgen zit. Het is een zoekplaat een puzzel waarin veel te ontdekken valt. Er zijn zeker minimaal 10 interpretaties mogelijk. En het zou toch jammer zijn als de koper of de kijker er alleen op deze manier naar zou kijken. Of dat alles al verklapt wordt. Dat is nu de magie van het schilderij en ook de Gouden Belofte. Je kan er meer mee. Je gaat er meer in zien.

Het doorstaat alles…

Het schilderij is te huur en te koop. Het hangt in Amsterdam op een prominente plek. Bewaakt en achter slot en grendel. Zodat het ook andere rampen kan door staan. 

Associaties, gouden bergen, gouden belofte en het beloofde land

Associaties met Gouden Belofte…

Veel beloven weinig geven doet de gek in vreugde leven.

Iemand gouden bergen beloven.

Iemand koeien met gouden hoorns beloven.

Zeggen en doen is twee.

Beloften half gedaan zijn haast in rook opgegaan.

Het beloofde land.

Belofte is een hemd der dwazen.

Chaos in Orde

Het thema is Chaos in Orde.

Het beeld “Help” is uitgekozen voor de expositie in de Kunst in de Heemtuin Leiderdorp. Het thema dit jaar is ‘Chaos in Orde’.

sculpture, help, recycle art, trashart, recycleart, heemtuin, white, heemtuinleiderdorp, leiderdorp, leiden, contemporary, garden, installationart, woodensculpture, leiden, beeldentuin, waterschapsheuvel, hout, symbolen, bargoens, phoenix, vuurvogel, opening
SONY DSC

sculpture, help, recycle art, trashart, recycleart, heemtuin, white, heemtuinleiderdorp, leiderdorp, leiden, contemporary, garden, installationart, woodensculpture, leiden, beeldentuin, waterschapsheuvel, hout, symbolen, bargoens, phoenix, vuurvogel, opening
Heemtuin Leiderdorp

sculpture, help, recycle art, trashart, recycleart, heemtuin, white, heemtuinleiderdorp, leiderdorp, leiden, contemporary, garden, installationart, woodensculpture, leiden, beeldentuin, waterschapsheuvel, hout, symbolen, bargoens, phoenix, vuurvogel, opening
Help, Heemtuin Leiderdorp, Robert Pennekamp, beeld gevonden hout

sculpture, help, recycle art, trashart, recycleart, heemtuin, white, heemtuinleiderdorp, leiderdorp, leiden, contemporary, garden, installationart, woodensculpture, leiden, beeldentuin, waterschapsheuvel, hout, symbolen, bargoens, phoenix, vuurvogel, opening
Help, Heemtuin Leiderdorp, Robert Pennekamp, beeld gevonden hout

sculpture, help, recycle art, trashart, recycleart, heemtuin, white, heemtuinleiderdorp, leiderdorp, leiden, contemporary, garden, installationart, woodensculpture, leiden, beeldentuin, waterschapsheuvel, hout, symbolen, bargoens, phoenix, vuurvogel, opening
Help, Heemtuin Leiderdorp, Robert Pennekamp, beeld gevonden hout

sculpture, help, recycle art, trashart, recycleart, heemtuin, white, heemtuinleiderdorp, leiderdorp, leiden, contemporary, garden, installationart, woodensculpture, leiden, beeldentuin, waterschapsheuvel, hout, symbolen, bargoens, phoenix, vuurvogel, opening
Heemtuin Leiderdorp

sculpture, help, recycle art, trashart, recycleart, heemtuin, white, heemtuinleiderdorp, leiderdorp, leiden, contemporary, garden, installationart, woodensculpture, leiden, beeldentuin, waterschapsheuvel, hout, symbolen, bargoens, phoenix, vuurvogel, opening
Help, Heemtuin Leiderdorp

Dorothé Arts, Jeannette Efraïm, Mary Geradts, Remy Habets, Hans van Lunteren, Open (Natascha Morsink & Petra Knötschke), Robert Pennekamp, Willem Speekenbrink en Patrick Visser exposeren sinds half april werk in het ‘oude deel’ van de Heemtuin.

Imke Beek, Bart Ensing, Arjen Lancel en Vgto maken op vrijdag 25 mei ter plekke een werk in de Heemtuin, bij de Waterschapsheuvel.

Alle beelden zijn nog te zien tot eind oktober.

Help


Over het beeld “Help”. Het beeld Help past binnen het thema orde en chaos. Uit honderd ontwerpen, in hout uitgezaagd, witte symbolen, is het beeld “Help” uit de orde van de chaos naar boven is gekomen. Het is als een soort phoenix, de vuurvogel, de vogel van de zon.

Uit de grote hoeveelheid van nieuwe oude, nieuwe symbolen, logo’s en vormen is de “beste “ geselecteerd en over gebleven.

Het beeld bestaat uit meerdere delen, is gemaakt van gevonden hout, voornamelijk multiplex. Daarna wit geschilderd en gelakt. Onderaan ligt nog iets van de “chaos” can de houten witte uitgezaagde stukken hout, die meteen als een standaard dienen.

museumplein, van Gogh museum, stedelijk museum, amsterdam, rijksmuseum, robert pennekamp, beeld, recyclage, hout, robert, pennekamp
Het beeld Help, staande op het Museumplein, gevonden hout, Robert Pennekamp, 2014.

Hier afgebeeld het beeld “Help” op het Museumplein. Tussen het van Gogh museum, het Stedelijk museum, het Rijks Museum en het Moco Museum in Amsterdam. Robert Pennekamp, beeld gemaakt van recyclage hout.

Orde en regelmaat


In de huidige maatschappij zijn we niet gewend om met chaos om te gaan. Het klinkt zelfs bedreigend en als iets wat bestreden moet worden. Maar chaos is puur potentieel. Het is ongestructureerde creatieve energie die nog alle kanten op kan.
We scheppen orde uit chaos, maar doorbreken orde en regelmaat om het spannend te houden. Orde kan niet zonder chaos en andersom.

Beeldende Kunst is vaak een strijd tussen orde en chaos, tussen balans en vervorming. Een zoektocht naar schoonheid. Zonder magie en vraagtekens verliest kunst zijn kracht.
De beste manier om chaos te veroorzaken is alles te regelen (Karel Boullart) en het is de taak van de kunst om weer chaos in de orde te brengen (Theodor Adorno).

We dagen de kunstenaars uit om via een samenspel tussen kunst en natuur, de chaos en orde van onze huidige samenleving vorm te geven.

De expositie bestaat uit twee delen: autonome kunst in het oude deel van de Heemtuin en kunst In Situ het nieuwe deel.

Nothing Blue

NOTHING BLUE, ROBERT PENNEKAMP


Het schilderuij Nothing Blue is een schilderij van 160 x 120 cm, uit 1999. Het is een abstract figuratief werk met als hoofdkleur roze. Er zijn een aantal dingen in te ontdekken. twee benen, rechtsboven. Een figuur in het paars met een punthoed, het lijkt meer een soort van tovenaar. Verder zitten er een paar borsten in, links onder, maar dat kunnen ook ogen zijn. Verder zit er een soort stripachtig gezicht aan de rechterkant in het oker geel oranje. Het schilderij is als een proces tot stand gekomen. Er is ergens begonnen en het is uitgegroeid tot dit schilderij. De titel “Nothing Blue” is aan het eind gekomen. Grapje van de kunstenaar; er zit geen blauw in. En in die tijd schilderde Robert Pennekamp nogal eens met de kleur blauw. Dus..

OLIEVERF SCHILDERIJ GERED UIT STEDELIJK MUSEUM


In die dagen, ik spreek over 199 had ik een atelier op de Oostelijke Handelskade in Amsterdam. Toevallig zat ik naast het depot, de opslag van het Stedelijk Museum Amsterdam. Op zeker morgen kwamen er 4 grote vrachtwagens met laadbakken voorrijden. De kelders van het Stedelijk Museum werden opgeschoond. Alle niet opgehaalde kunstwerken uit de BKR werden afgevoerd en vernietigd. Het ging mij aan het hart. Grote stukken marmer, beelden, installatie en grote schilderijen, alles werd vernietigd, kapot gemaakt en afgevoerd. Het doordraai effekt van de beeldende kunst. Want als niemand het meer wil, moet het weg. Je kan immers niet alles bewaren, logisch. Maar toch, de kunstenaar zonder geld, zoals ik, kan toch echt nog wel wat doen met van die mooie doeken op groot formaat. daar kan wat overheen geschilderd worden. Gebedeld heb ik voor een paar doeken, maar dat kon niet, dat mocht niet, het moest en zou in de vrachtwagen containerbak gegooid worden en vernietigd. Na veel bedelen, dikke tranen en nog wat geslijm, ja hoor, er konden wel wat doeken , mits ze vernietigd werden, tot onherkenbaar, om de spielatten te gebruiken, naar onderstaande kunstenaar. Met een stanley mes werden er grote kruizen in gezet zodat ze toch echt niet meer gebruikt zouden kunnen worden of ergens kunnen opduiken als iets uit het Stedelijk Museum. Tja… en dan is het dus toch gelukt. De schilderijen zijn gered. Ze zijn aan de achterzijde geplakt en beplakt met canvas, zodat aan de voorzijde onzichtbaar is dat ze ooit beschadigd zijn geweest. Ja deze schilderijen hebben immers al in het Stedelijk gehangen, dus…

ALS ENIGE IS NOTHING BLUE NOG OVER


De andere schilderijen die ook gered zijn, zelfde groot formaat, zijn onderhand allemaal al verkocht. Dat waren Four of a kind, Grijp Graag, Fly-Rat, Shadows of Blue, Blue Sea, Blue for you en Grabbel. Deze schilderijen zijn bij kunstcollectioneurs, verzamelaars, reclamemansen en de directie van Endemol terechtgekoemn. Het schilderij Nothing Blue, is een aantal keren verhuurd, maar nog in het bezit van de kunstenaar. Het hangt op een prominente plek. het is en blijft een geweldig doek.

schilderij, robert, pennekamp, 108, olieverf, doek, canvas, stedelijk museum, 1999, abstract, figuratief, vrouw, lijn, figuur, beest,
Schilderij; Nothing Blue, oilieverf op canvas, Robert Pennekamp, 160 x 120 cm, 1999.

Stedelijk Museum

BREAKING THE RULES (extended) in STEDELIJK MUSEUM CS AMSTERDAM


De expositie werd onverwachts verlengd in het Stedelijk Museum CS van Amsterdam. Ook onverwachts, een maand later, in de daarop volgende tentoonstelling; “Breaking the Rules” gebeurde er weer wat vreemds. Een Site Specific Art Action. Op 29 oktober 2006 om 15.10 uur werden er collages toegevoegd aan de tentoonstelling.
site specific art action, expositie, stedelijk museum, amsterdam, robert, pennekamp, dan perjovschi
Muurschildering van Dan Perjovschi met collages; Site Specific Art Action bij de expositie: Breaking the rules in het Stedelijk Museum, Robert Pennekamp, 2006

Niet zoenen, niet zeuren, niet zeiken, verboden op te hangen: 4 kleine collages van Robert Pennekamp toegevoegd aan de Muurschildering van Dan Perjovschi: 29-10-2006

stedelijk museum, breaking the rules, stedelijk, museum, robert pennekamp, robert, pennekamp, marc bijl, motor, strip, zwart, verbrand
Suicide Machine van Marc Bijl met collage; tijdens Breaking the rules, Site specific Art Action in het Stedelijk Museum, Robert Pennekamp, 2006.

Baby: Collage van Robert Pennekamp toegevoegd aan de Suicide Machine van Marc Bijl: 29-10-2006.

Zo’n 70 werken uit de collectie van het Stedelijk Museum die met elkaar gemeen hebben dat ze een tegendraads, anarchistisch karakter hebben en zich tegen bestaande regels en conventies in kunst en maatschappij verzetten.

In sommige werken worden bestaande criteria over kunst en kunstgeschiedenis op de hak genomen met paradoxale en banale objecten, in andere wordt gereageerd op maatschappelijke of politieke zaken. Aanleiding voor deze presentatie zijn recente aankopen van Marc Bijl, Thomas Hirschhorn en Erik van Lieshout. In hun werk is de stemming van verharding en verwarring voelbaar die ontstond na de aanslag op het World Trade Centre, de oorlog in Irak en de politieke moord op Pim Fortuyn.

Deze aanwinsten worden geplaatst in de context van werken die in de afgelopen vier decennia zijn gemaakt, waardoor een amalgaam van posities en mentaliteiten ontstaat, uitgewerkt in verschillende disciplines.

Vooral sinds het Dadaisme is het een bekend verschijnsel dat kunstenaars een vorm van destructie of chaos kiezen om tot vernieuwing en een herdefiniëring van het begrip modern te komen. Esthetische codes en onderwerpen die nog maar net geaccepteerd lijken te zijn, worden overhoop gehaald om het publiek te shockeren en wakker te schudden. Dit kan gebeuren door het bestaande gevoel voor goede smaak te attaqueren met ironische of shockerende beelden en materialen, maar het kan ook door de toeschouwer een spiegel voor te houden met karikaturale of extreme uitvergrotingen van de realiteit.

Thomas Hirschhorn toont met Neighbours (2005) de destructieve kracht van geweld in een apocalyptische voorstelling. Hij verwijst naar de onmogelijkheid om de realiteit nog effectief te verbeelden met de esthetiek van Picasso en Matisse. Door Neighbours in de nabijheid te plaatsen van objecten van Jean Tinguely en Daniel Spoerri wordt duidelijk dat de huidige generatie kunstenaars niet uniek is met het commentaar op de alledaagse werkelijkheid. Ook deze kunstenaars leverden begin jaren zestig kritiek op de eenzijdige wereld die gericht lijkt op techniek en commercialiteit.

Zij organiseerden acties en maakten assemblages van bestaande objecten waarvan ze de identiteit veranderden. Hun werk en dat van andere Nouveau Réalisten zoals Arman, Mimmo Rotella, Martial Raysse was vooral een reactie op de persoonlijk geladen schilderkunst van het Abstract Expressionisme. Dit laatste hadden zij gemeen met de Amerikaanse Pop Art kunstenaars, hoewel deze met hun werk minder een duidelijk commentaar leveren op de consumptiemaatschappij. Wel tonen zij de banaliteit of het geweldadige karakter dat is terug te vinden in de massamedia.

De Fluxus kunstenaars (o.a. Ben, Wolf Vostell, Wim T. Schippers) leverden met acties, events en polemische artikelen kritiek op het commerciële karakter van het kunstvoorwerp. Sommigen pleitten zelfs voor de complete afschaffing van materialen en middelen en beschouwden de momentopname uit het leven van een kunstenaar, de tijd die de opvoering in beslag neemt, als kunst. Net als in eerder genoemde stromingen wilde Fluxus de bestaande grenzen in de kunst veel breder maken.

In de jaren tachtig toonden Georg Herold en Martin Kippenberger hun afkeer van elke vorm van kunstfetisjisme en verheerlijking en leverden zij ironische en provocatieve commentaren, verwerkt in installaties, sculpturen, schilderijen, tekeningen en affiches. Het recente werk van Marc Bijl en Erik van Lieshout wordt hier in samenhang getoond met dat David Bade en Charlotte Schleiffert. De uitwassen en taboes van maatschappelijke situaties (heroïnehandel, seks, geweld, hypocrisie rond normen en waarden, intolerantie) worden in realistische beelden of in metaforen aan de orde gesteld.

%d bloggers liken dit: