Hieronder de serie Urban Art Kadodo. Het zijn collages, met stickers erin verwerkt, beschilderd met verschillende soorten verf. In lagen is het ontstaan. Over elkaar heen, tot het juiste moment, op de juiste plek is bereikt.
Urban Art, Street Art of toch wat anders?
Fel, kleurig expressief. Met rood, roze en geel. Zwarte en witte accenten, met onleesbare teksten erdoor heen. Vrolijk, wild, krachtig. Het schurkt er tegen aan… Maar het is gewoon in het atelier gemaakt. Wel heb ik me laten inspireren, door het straatbeeld met mooie stukken graffiti en tags, deuren met stickers. Allerlei stickers zitten er in verwerkt. Gevonden, gekregen en reclame of logo’s van verpakkingen en produkten.
Maar wat is het dan wel?
Het rebellie en vrijheid in zich. Gewoon doen, uitproberen, levendig, experiment. Verder is het aan de kijker.
Waar komt het vandaan?
Ik denk altijd, heeft alles, met alles te maken. Het komt uit je hart. Ik kom steeds dichter bij waar het om gaat. En ga ook steeds langer door tot het uiteindelijk bij het zijn uit komt. De serie is onlosmakelijk verbonden met de Kadodo. Dat kan niet meer anders.
Rood Roze, gemengde technieken, collage met stickers op board, Robert Pennekamp, 2021gemengde technieken, collage met stickers op board, Robert Pennekamp, 2021gemengde technieken, collage met stickers op board, Robert Pennekamp, 2021gemengde technieken, collage met stickers op board, Robert Pennekamp, 2021gemengde technieken, collage met stickers op board, Robert Pennekamp, 2021gemengde technieken, collage met stickers op board, Robert Pennekamp, 2021gemengde technieken, collage met stickers op board, Robert Pennekamp, 2021
Connecting with spirit is een experience, een belevenis, iets dat je mee kan maken. Dit ishet best te omschrijven als energie en bewustwording. Het zit in tussen kunst, spiritualiteit, bewustwording en energie. Of je er voor open staat, of niet. Sommigen hebben er wat aan en kunnen er wat mee. Anderen zullen denken toedelidoki, je bent knetter of gek. Maakt het uit? Doe er mee wat je wil.
Kadodo GO, object gebruikt bij de performance, gevonden spullen en duurzaam hout, Robert Pennekamp, 2021.
Praten vanuit je hart
Het gaat over de innerlijke stem in jezelf. De stem van je hart. Naast je ego, die van alles wil en zich wil bewijzen, is er een innerlijke stem die spreekt vanuit je hart. Daar kan je verbinding mee leggen. Dat gaan we doen. Maar ook met andere stemmen van planten, bomen, grassprieten, insecten, dieren en andere buitenaardse wezens. Een wereld zonder macht, geld, geloof en menselijk denken…
Bomen, planten, insecten en dieren hebben ook een stem
De natuur hebben wij maar te leen, we mogen het gebruiken. Maar vaak denken mensen dat ze natuur moeten overheersen. De balans is totaal verstoord. In dit geval vindt het plaats in het Flevopark. Het uitbannen van onkruid, selectie van soorten gras, het gras bij knippen als het te lang is, de plantjes laten groeien zoals wij willen, de bomen snoeien. Onnatuurlijk, menselijk. Aangeharkte paden en parken. Overheersen, controleren, beperken, in banen leiden, inperken, aanharken en kortknippen. Connecting with spirit gaat dus eigenlijk over heel veel meer.
Openstaan voor een andere mindset
Niet iedereen zal er voor open staan en niet iedereen is er aan toe. Het is niet zo makkelijk. Er zal echter wel wat moeten veranderen, en dat gebeurt al. Omdat alles met alles te maken heeft gaat het niet (zo snel). Het is de een andere waarheid, waar nog niet iedereen klaar voor is.
Verzamelen in het Flevopark bij de entree.
Het event is verplaatst naar zondag 1 augustus 15.00 uur, verzamelen in het Flevopark, bij de hoofdingang, bij het entree hek, Titaantjes brug, op de hoogte van het viaduct Flevo plantsoen, zie onderstaande foto. Let op de Kadodo.
Start performance “Connecting with spirit”, ingang hek Flevopark.
ZONDAG 1 AUGUSTUS 15.00 uur bij het hek in het Flevopark
Connecting with Spirit is voor iedereen toegankelijk. Je hoeft geen verstand van kunst te hebben om er wat van te begrijpen. Het is een experience. Of misschien kan je het een performance noemen. Is het kunst? Waar gaat het over? Over onze rol, als mens, ten opzichte van de natuur. We gaan wat doen, we een stukje lopen, we gaan wat maken en je maakt kennis met de Kadodo. Hopelijk ga je aan het eind anders denken en kan je er wat mee. Je hoeft niks, je moet niks. Maar misschien … gaat er een lichtje aan. Het gaat over het Flevopark en hoe we met de natuur omgaan. Speciaal voor iedereen die in Amsterdam Oost woont, die gebruik maakt van het Flevopark en de stad Amsterdam.
De eerste 10 aanmeldingen krijgen een gratis een Kadodo cadeau.
De eerste 10 mensen die meedoen en klaar staan bij de ingang aan het entreehek, krijgen een KADODO cadeau. Daarna gaan we wandelen door het Flevopark, naar een goede plek. Dat staat aangegeven met borden, voor als je te laat komt. Dan kan je nog aanhaken en ons vinden, waar we zitten. Het geheel duurt ongeveer een half uur. Maar als je wil kan je langer blijven en meer beleven. Laagdrempelig, voor iedereen toegankelijk. Zelfs kinderen kunnen meedoen. Nuttig, speels, maar zinnig. Maak het mee. Het heeft elementen in zich van bewustwording en actie. Ik neem je mee… met de Kadodo. Bij regen kan het afgelast worden.
Performance, meditatie, experience?
Wil je het ook meemaken? Dat kan door e-mail te sturen. Of check hetfacebook event, voor verdere informatie. Ook daar kan je je aanmelden.
Aankondiging, bord, Robert Pennekamp, performance, Amsterdam, 2021.Kadodo Go, Connecting with spirit, 98 x 34 x 9 cm, gevonden hout, Robert Pennekamp, 2021Kadodo Gratis, verzameling, voor bij de performance “Connecting with spirit”, Robert Pennekamp, 2021. Kadodo, textiel, Robert Pennekamp, 2021Kadodo, Spirit, gemengde technieken op ingelijste koelkastdeur, Robert Pennekamp, 2021Kadodo, Creator, Spirit, verschillende soorten multiplex houtsoorten, 40 cm x 70 cm X 9 cm, Robert Pennekamp, 2021Kadodo’s, gevonden hout, multiplex bouwplaat, Robert Pennekamp, 2021
Een zelfportret maken. Dat is eigenlijk toch, als ik er op terug kijk, wat het is geworden. Het begon met een soort logo, karikatuur, vereenvoudiging. Het maken van een houten beeld. Geïnspireerd op de kadodo. En eigenlijk, als ik er nu op terug kijk, zie ik dat het iets is dat steeds vaker terug komt.
De kadodo lijkt wel de koffiepot van Klaas Gubbels te worden
De kadodo lijkt wel een soort van koffiepot van Klaas Gubbels aan het worden. Herhaling, zoeken naar de juiste. Maar als ik kijk naar de kadodo, is het toch een soort van zelf portret geworden. In alle vormen en maten. En het komt steeds weer terug. Ik raak er in verzeild, verward, overmeesterd, achtervolgd. Het verveelt niet en dat is misschien wel het raarste. En steeds, onbewust zit het ergens en komt het terug.
Onbewust moet ik er wat mee
Het moet en het kan beter. Kan het misschien net iets anders? Maar lijkt het toch weer bijna hetzelfde. Nee dit is hem echt niet of juist echt wel… Een dilemma tussen perfectie, zeggenschap, het juiste, waar ik echt achter kan staan… Het wil eruit en het komt steeds weer terug. Het dient zich steeds weer aan. Het heeft wat te zeggen, maar ik weet nog niet precies wat. Net als een spijker die je in een stuk hout slaat. Die gaat er alleen maar dieper in. Maar ok een waarheid, een zelf beeld, op eigen poten staan. Geen goed of fout, geen kunst of wel kunst. Het is. Maar er is meer er is ook een tweede en een derde…
Zelfportret als strip figuur
Intuïtief, zoeken, maken, zagen, bouwen, vogelen, knutselen, tekenen. Kijken, tekenen, jezelf herhalen. En nog eens… Het is toch echt een soort strip figuur geworden. Een portret, een hoofd, een kop. Een grote neus en twee ogen.
Uitzoeken dan maar…
Uiteraard is het uitzoeken, voor mezelf wat het is. En ik ben er onderhand wel uit. Niet iets om hier neer te zetten. De kijker of bezoeker mag ook nog wat te doen hebben. Zoek het maar uit. Dat is het.
Waar gaat het naar toe?
Waar komt het terecht? Wat ga ik er mee doen? Op welke plek ga ik het gebruiken. Hoe ga ik het gebruiken? Wat zegt het mij? Waarom zit ik dit te maken? Wat heeft dit voor toekomst? Is het goed, fout, mislukt of kan het beter? En staat het op zich zelf? Als installatie en als los beeld in een boom. Op verschillende plekken in de stad, op straat, of in het park. En waarschijnlijk komen er nog wel meer toepassingen en invallen om het te presenteren. Misschien wel iets als masker of schild, in de vorm van een performance.
Zelfportret, Robert Pennekamp, gevonden hout, Park Frankendael, 2020Zelfportret, Robert Pennekamp, gevonden hout, Park Frankendael, 2020Zelfportret, installatie, Robert Pennekamp, gevonden hout, Park Frankendael, 2020Zelfportret, installatie, Robert Pennekamp, gevonden hout, Park Frankendael, 2020Meerdere gezichten, installatie met zelfportret, Robert Pennekamp, atelier opstelling, 2020Tekening; zelfportret, gebruikt ook als logo, Robert Pennekamp, 2020
Zelfportret met meerdere gezichten
Dat heb je als je alles doet onder één naam. Je bent het voorbeeld. Men ziet je als dè Robert Pennekamp, die zou dat wel of niet doen, of toch nooooooooit doen. Vakjes, hokjes, voorspellingen, invullen. Het is zo. Het is allemaal zo. Maar ook niet.
Verboden zelfportretten
Het andere wat automatisch associatief gebeurde … Ik verklaar het ook als één van de waarheden.
Maar drie doelen ?…
Zelfportretten kunnen dus veel meer dan drie doelen hebben. Zie wikipedia. Ten eerste het slechts afbeelden van de kunstenaar, bijvoorbeeld als statussymbool voor een mecenas, ten tweede het afbeelden van de kunstenaar in een groter tafereel, figurerend als commentaar of grap, ten derde het psychologisch benaderen van de eigen persoon. Deze drie mogelijkheden komen naargelang de tijd en smaak in andere verhoudingen voor. Nummer vier, zomaar associatief. Nummer vijf: als boodschap. Nummer zes: om gevonden te worden in de media. Nummer zeven: Om meer te verkopen. Nummer acht: Om minder te verkopen. Nummer negen: om iets anders mee te doen. Nummer tien: om helemaal niets mee te doen. Nummer elf: Om om te keren. Nummer twaalf: om in de fik te steken. Nummer dertien: Om na te maken.
Verboden Zelfportret, Robert Pennekamp, 2020Lange Neus, Site Specific Art Action, Amsterdam, Robert Pennekamp, 2020Robert Pennekamp
Stamatios Doulis, ook wel “Mike”, is M.C. en stand-up comedian. Eigenaar van Comedy Inc. Presentator en wat al niet meer… Meerdere malen waren de grappen tenen krullend, kreeg hij last met het publiek vanwege zijn vreemde manier van comedy, die niet door iedereen gewaardeerd wordt. Maar daarom, des te beter… En ook hem vroeg ik om een harde uitspraak voor op een koelkastdeur.
Een getrouwde vrouw is ook maar…
De uitspraak “U zit me tot hier en daar is het gat van de deur” die hij ook maakt als grap naar het publiek, leek mij wel wat, van Stamatios Doulis, maar die kwam er niet doorheen. Het werd “Een getrouwde vrouw is ook maar gewoon een hoer met één klant”. Afmetingen 53 x 83 cm, koelkastdeur. Ingelijst ? Nee dus, niet ingelijst, dat kan dat wel tegen meerprijs.
Fuck Gewoon het woord “Gewoon” vergeten…
Ben ik het woord “gewoon” vergeten? Shit, dus dan moet ie aanpast worden… (Of is dit dan toch weer een gevalletje van kwetsende onoplettendheid?) Uiteraard was ik niet blij met zo een uitspraak, maar dan moet je toch je woord houden. Je gaat toch Mike niet teleur stellen. dus bij deze de vernieuwde versie.
Harde Uitspraak op ingelijste koelkastdeur van Stamatios Doulis, a.k.a. “Mike”, “een getrouwde vrouw is ook maar gewoon een hoer met één klant”, 53 x 83 cm, Robert Pennekamp, 2019
Met antwoord op de hamvraag dit keer…
En het antwoord op de hamvraag; Ja. Moet je wel snel wezen.
Onnodig kwetsende humor
Ergens lees ik op internet…”Zo controversieel dat hij, door zijn onnodig kwetsende humor, op diverse plekken niet meer welkom is. Maar ondanks dat alles weet hij toch altijd weer een lach te scoren bij het publiek. Hij is eigenaar van Comedyinc en oprichter van het Haagse comedy atelier en is maandelijkse te zien als MC bij Circustheater Hakim Haarlem en in de Meevaart in Amsterdam Oost bij Arto Lokalo. Mocht het echt gezellig worden dan schuwt Stamatios het als voormalig Elvis imitator niet om zijn gitaar te pakken en het publiek verbaasd achter te laten”. Maar ook walvissen, kippen en sommige te bijdehante mensen uit het publiek krijgen het hard te verduren in zijn show.
Arto Lokalo, in de Meevaart, met Stamatios Doulis: ontwerp poster/flyer Robert Pennekamp
Hieronder een serie collages. De ondergrond bestaat uit eigen tekeningen. Stukken zijn uitgeknipt en weer bewerkt tot collage ontstaat. De derde laag of vierde laag eroverheen met marker, stift, verf, potlood. Eigenlijk ontstaat iets met gemengde technieken. Collages van eigen werk. Uitgangspunt voor een flyer voor de aankondiging van het project. Deze serie is strip en cartoon achtige invalshoek.
Cartoon en strip art
Hoe je het ook noemt het gaat verder dan een strip of cartoon. Het wordt abstracter. En vager. Door een volgende laag eroverheen wordt het interessanter om naar te kijken. Ik weet ook niet of ik het strip art achtige stijl zou moeten noemen. Maar het dekt de term. Het heeft ook wel iets dynamisch en gemaakt met een bepaalde snelheid. Iets cobra achtigs zou je er ook in kunnen zien.
Als flyer gemaakt maar eigenlijk een werkje opzich
Als flyer gemaakt voor bij het project Harde Uitspraken van Bekende Nederlanders op ingelijste koelkastdeuren. Daarna zijn ze gemaakt tot onderstaande werkjes. Dus eigenlijk zijn deze collages nooit echt zo naar buiten gekomen, omdat het een soort van flyers waren. Toch de moeite waard want het is eigenlijk het handschrift of de beeldtaal waarin de koelkastdeuren gemaakt zijn, die duidelijk te herkennen is.
Harde Uitspraken op ingelijste koelkastdeuren, flyer, Robert PennekampHarde Uitspraken op ingelijste koelkastdeuren, flyer, Robert PennekampHarde Uitspraken op ingelijste koelkastdeuren, flyer, Robert PennekampHarde Uitspraken op ingelijste koelkastdeuren, flyer, Robert PennekampHarde Uitspraken op ingelijste koelkastdeuren, flyer, Robert Pennekamp
Zo slim als een vos, gemengde technieken op doek, 70 x 50 cm, 2015. Zo slim als een vos is een abstract figuratief schilderij van Robert Pennekamp in zwart wit en grijs geplakt op doek. Acrylverf, marker, lijm, acrylic one, oude eerdere tekeningen en stickers, karton, papier en canvas. Als je onderaan links kijkt zie je de inspiratiebron, de vos.
Op een boom zat eens
Een raaf en hij had in zijn mond
Een kaas. Dit zag Reinaert
En hij sprak aldus tegen de raaf:
‘Jouw veren zijn zo mooi,
Dat je boven alle vogels verheven bent
Zou zijn, als je ook nog helder kon zingen.’
‘Bij God,’ zei hij, ‘ja ik wel, godzijdank.’
Toen liet hij zijn geluid horen.
Hij opende zijn mond en de kaas viel eruit.
De kaas greep Reinaert de vos
En hij liep ermee naar zijn hol.
Aldus zijn velen te grazen genomen
Door het geslijm dat ze te horen hadden gekregen.
Zo slim als een vos, gemengde technieken op doek, Robert Pennekamp, 70 x 50 cm, 2015
Ei van Columbus, Robert Pennekamp, gemengde technieken op linnen, 120 x 100 cm, 2015.
Het Ei van Columbus is het beginpunt geweest van dit schilderij. Het is een schilderij met een onderliggend schilderij. Het is gemaakt in gemengde technieken op doek. Acryl, Acrylic One, marker, papier, olieverf, gewone huis tuin en keukenverf maar ook verf uit spuitbussen. Het is gemaakt in de grijstinten, zwart, wit en alle kleuren daartussen. Het is wel zoeken naar het Ei van Columbus in dit schilderij, maar het zit ergens.
Het Ei van Columbus is opgeschreven in 1565 door Girolamo Benzoni in zijn boek Historia del Nuevo Mundo.
Christoffel Columbus vertelde zijn verhalen na terugkeer uit Amerika (toen dacht hij dat hij Indië had ontdekt) bij een diner. Hij was uitgenodigd door kardinaal Mendoza in 1493 samen met Spaanse edellieden. Hij vertelde dat het niet zo moeilijk was om Indië te ontdekken, andere kundige mensen hadden dat ook wel gekund. Columbus antwoordde niet direct, maar vroeg om een ei en wedde met de aanwezigen dat het hen niet zou lukken het ei zonder enige hulp rechtop te laten staan. Ze probeerden het allemaal zonder succes. Columbus pakte toen het ei en maakte één kant plat door het op tafel te tikken. Het ei bleef nu rechtop staan. De aanwezigen begrepen wat Columbus bedoelde: als iemand eenmaal heeft laten zien hoe iets gedaan moet worden, weet iedereen hoe het moet.
Benzoni’s anekdote is waarschijnlijk niet waar.
Het zelfde verhaal
Hetzelfde verhaal wordt ook wel toegeschreven aan Filippo Brunelleschi, de bouwmeester van de koepel van de Dom van Florence. Giorgio Vasari beschrijft hoe Brunelleschi eenzelfde truc uithaalt, om de opdracht om de koepel te mogen ontwerpen binnen te krijgen. Dit schreef Vasari overigens vóór Benzoni het verhaal van Columbus geschreven had.
Het omgedraaide… is ook waar
Je ziet het wel, het lijkt zo makkelijk, maar dat is het niet. Dat lijkt met dit schilderij het geval. Het lijkt eenvoudig gemaakt, maar zo is het niet tot stand gekomen. Het omgedraaide van het Ei van Columbus. Wat er onder zit qua verf. Dat is net zo belangrijk als wat er bovenop zit qua verf. Of onder water is het misschien nog wel veel erger. Boven water lijkt het nog wel mee te vallen.
Je blijft het herkennen als…
Zo sterk is die figuratieve taal, vooral strip en cartoon achtige afbeeldingen. Je kan het maar van een kant bekijken, het blijft hangen bij “leuk”. Als je daaraan voorbij wil gaan, moet de stripachtige afbeelding weggeschilder worden. Dan wordt het dus totaal wat anders.
Wat blijft er over
Al maak je het abstract, in je hoofd blijft nog de stripachtige afbeelding zien. Het blijft aanwezig in je brein. Je blijft het zien, al is het maar een héél klein stukje
En als je het niet helemaal weghaalt, voor je gevoel, als je het niet helemaal weghaalt, dan blijf je het zien en het als zodanig herkennen. En kijk er dan nog maar eens anders tegenaan. Dat gaat niet. Dat gaat mooi niet. Onbegonnen werk, tenzij je het helemaal weg haalt.
Beter dan de Beste, Robert Pennekamp, gemengde technieken op linnen, 120 x 100 cm, 2015
Dit schilderij is abstract figuratief geworden. De opdracht was voorbij te gaan aan een stripachtig schilderij Beter dan dat. Beter dan de Beste. Expressief met in de verste verte van wat er nog over is van de stripachtige elementen. Als je heel goed kijkt kan je ze nog ontdekken. Daar is niet veel meer van over.
Volgende fase
Strip en cartoon zijn eenduidig. Het is een experiment om iets anders te maken. Het is een voortborduursel op het schilderij 452, dat ik om een of andere manier rijp was voor een volgende stap. Dat is in de volgende fase dit schilderij is geworden.
Vogel en een droom
Volop tevreden, aan wat ik meer zou kunnen weten. Omdat het toch altijd weer een vraag is. Waarom er weer een vogel met een droom inzit, een met tanden. Die klappert in het wild, met twee ooievaars kuitenvet vogelpoten om een stil verlaten eiland in de grijze groene zuidzee. Waar gelukkig nooit iemand komt. En dat is maar goed ook zo, het liefst blijft het zo.
Abstract afwachten over wat gaat komen
Lekker stil en verlaten. Meer zou ik niet kunnen, want en dat is immers toch het spontane resultaat dat in de weg zit en de hoeveelheid geluk die het mee zich mee brengst. Het is altijd weer afwachten wat er nu weer tevoorschijn komt en dat houdt het spannend en nieuw en leuk. Alhoewel leuk is onderhand een heel vreselijk woord aan het worden. Bah. Weg met leuk, weg met leuk. Weg met leuk. Vogel vrolijk. Volgens mij is dat vast niet waar. leuke vogel vrolijk in het grijs, grauw en zwart of in het wit. Maar wel erboven uit stijgen. Gelukkig maar dat dat dan nog wel kan. En dat het zo blijft , dus vandaar zo ontzettend graag, wil ik nou ook weer niet mee. Ik weet ook wel hoe de vork in de steel zit. Maar overdrijven is geen lust. Oh ja en heb je die vleugels wel gezien? Daarmee kan je hoog vliegen. Zo is dat.
Een schilderij in gemengde technieken op canvas. Dit schilderij is gemaakt met onder andere delen karton, collages, acrylic-one, marker, acrylverf, spuitbus. De kleuren zijn voornamelijk grijstinten, zwart en wit. Een Gouden Ei hoort erbij. Ook dat van Columbus.
Gouden Ei, Robert Pennekamp, gemengde technieken op linnen, 120 x 100 cm, 2015.
Haantje de voorste of kip zonder kop?
Er zijn vele gezegdes over kippen. Kip zonder kop, hij praat als een kip zonder kop, hij hangt de gebraden haan uit, met de kippen op stok gaan, voor het kraaien van de haan, hij heeft het ei met de kip gekregen, er als de kippen bij zijn, zo fris als een hoentje, de haan is de baas als hij niet thuis is, er als de kippen bij zijn, praat als een kuiken zonder kop, een goede haan is niet vet, als een trotse haan lopen, de rode haan laten kraaien, het ei wil wijzer zijn dan de kip, zijn haan moet altijd koning kraaien, hij is de baah in het kippenhok, als de haan er niet is, te dom om een kuiken te pluimen, lopen als een kip die haar ei niet kwijt kan, redeneren als een kip zonder kop, er was geen kip, daar kraait geen haan naar, haantje de voorste.
Het gouden ei
Maar we zijn op zoek naar het gouden ei. Het lumineuze idee, iets dat we allemaal graag willen, de droom, de wens.De kortere weg. Waar is het gouden ei? Het Ei hoort erbij. Maar dat ei is er nog niet. Maar dat gaat gauw gevonden worden. Het gouden ei? Het ei van Columbus? Of het maar even snel kan worden opgelost. Maar het kan ook wat anders zijn. Naast de kippen zijn er ook andere kapers op de kust.
Brainstorm je wel genoeg ? Dit is dan alvast een aanzet. Een kunstenaar hoort te lijden. Dus dat doet hij dan ook niet. Dat heb ik dan gisteren weer eens gehoord in een toespraak. Kunstenaars moeten lijden. Jahoor… Want…. Brainstormen aan de hand van de al opgegeven zoekwoorden voorop je gevonden wil worden zodat er meer traffic komt naar de site van het Brainstormbureau dat is nu niet een echt creatief idee. Maar het moet. Wat moet dat moet. Dus daar gaan we dan weer. Nu met het woord brainstorm. Brainstorm mee met Piet Maree.
De oplossing, de uitdaging
De uitdaging moet de oplossing zijn en omgekeerd. Heerlijk wat een gezwam. Niet alles dat u leest is waar. En vaak is de waarheid ver te zoeken. Vaak wordt het tegenovergestelde bewerkstelligd of bedoeld. Tja.
Een kunstenaar hoort te lijden
Een kunstenaar hoort te lijden. Dan pas maakt hij goed werk. Dan is het pas doorvlocht, gedragen, bijzonder, echt, goed, op hoge eenzame hoogte, onbegrepen, boven alles verheven…
Niet gezien worden
De oplossing en uitdaging van Robert Pennekamp is dus duidelijk. Niet worden gezien als (streefart) kunstenaar. Want echt met graffiti de boel onderspuiten op straat is niet mijn cup of thea. Ik heb er een hekel aan, vooral van die lelijke tags op gewoon willekeurig welk gebouw dan ook. Het lijkt wel op een hond die overal tegenaan piest om zijn territorium af te bakenen. Alleen een beetje rondplassen en wildplassen met je eigen naam op welk dan ook welke gevel dan ook. Dat vraag om een comic. Wellicht de volgende keer. Dan niet over brainstorm, brainstormen, brainstormbureau… maar over wildplassen. Het moet dan maar weer in zwart, wit, roze. Als strip, maf, idioot, waanzinnig, dom, dubbel, al vele malen herhaald en het gaat dus helemaal nergens over. Of gaat het wel ergens over? Brainstormen gaat wel ergens over.
Wat houdt jou bezig?
Wat zou jij willen veranderen? Wat heb je er voor over? En brainstorm je alleen, of doe je ook nog wat. Verander je daadwerkelijk of blijft het bij een leuk volgend tekeningetje over brainstormen en het Brainstormbureau?
Tja dus… ik ben benieuwd, waar gaat jou brainstorm over? Welke strip ballonetje en gedachten hangen boven jouw hoofd. Welke ideeën ontspruiten uit jouw brein. Welke lampjes , kaarsjes en lichtjes gaan aan ???. En worden die ballonnetjes nog ingevuld met goede, betere, mooiere gedachten. Doelen, plannen, ideeën om de wereld te verbeteren en te redden. Ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Een kunstenaar hoort te lijden. Dus dat doet hij dan ook lekker niet. In ieder geval, deze kunstenaar niet. Doeiiii.
