Het artist statement van Robert Pennekamp is nogal eens veranderd. Door persoonlijke ontwikkkeling en groei, krijg je andere inzichten en ben je met andere dingen bezig.
Er is méér, Niets is wat het lijkt.
Er is meer. Niets is wat het lijkt. Er is méér dan we met onze 5 zintuigen kunnen waarnemen. We leven in een illusie. Er zijn meerdere werkelijkheden, waarheden, lagen, dimensies en werelden. Misschien leven we wel in een fake wereld en is alles een illusie. Alles draait om iets te zijn en voor te stellen in de buitenwereld. Een wereld van geld, macht en controle. AI en… binnenkort allemaal een chip in ons hoofd, compleet afgesneden van wie wij werkelijk zijn als mens. Er is echter ook een binnen wereld. Met liefde, rust, vertrouwen, respect voor het leven en de natuur. Dat alles er al is. Liefde, compassie, overvloed enis iedereen verbonden met elkaar. Of dat we een goddelijke vonk in ons hebben. Alles is Energie en Bewustzijn. Je bent iets, dat er altijd is, altijd was en er altijd zal zijn. Noem het hoe je wil, de ziel, de spirit, het goddelijke, het universum, god. Leven vanuit mijn hart, hoort daarbij, in plaats van uit het hoofd en de ratio. Leven met intuïtie en gevoel. Ruimte voor het onzichtbare, onvoorspelbare, synchroniciteit, onverklaarbare, magische, mysterieuze, creativiteit, inspiratie.
De Kadodo
Vaak weet ik het antwoord op een vraag niet. Ik ben toen Kadodo’s gaan maken. Beeldjes van gevonden hout die mij in contact brengen met heet hoogst haalbare en het beste van mijzelf. Het hogere bewustzijn. Ik vraag het, als ik het niet weet, aan de Kadodo. Je kan het je hogere zelf, de bron, je ziel, het goddeloijke in jezelf noemen. En er komt altijd een antwoord.
Krijg ik er energie van
Tot enkele jaren geleden liet ik mij leiden door de vraag vraag “Krijg ik er energie van?” Impulsief, intuïtief, vanuit in het moment, handelen en doen. Als experiment of als improvisatie, onvoorwaardelijk. Vol op, met de volle 100 procent, er helemaal voor gaan. Als ik iets ga maken of bedenken, alleen, of samen met anderen, dan doe ik het helemaal, of helemaal niet. Want de meeste dingen doe ik half.
Gewoon doen. (anders doet een ander het)
Met de opvatting “Als ik ga zitten wachten, op een ander, gaat het nooit gebeuren” begon ik als kunstenaar in een mij totaal onbekende kunst wereld. Ik deed wat ik wilde doen. En daar was ik trots op. En dat is nog steeds zo. Het werd mijn statement, geschreven op een ingelijste koelkastdeur.
Energie en weten wat je doet
Vanuit het enthousiasme krijg je de goede energie en verzamel je de goede mensen om je heen. Maar ook dacht ik achteraf wel eens “Waarom?”. Wat haal ik me allemaal extra op mijn schouders, als ik het doe. En dan heb ik het over grote projecten organiseren vóór en met anderen. Zie bijvoorbeeld onder de community art projecten. Want als ik het niet doe, gebeurt het niet. Wat heb ik er aan? Er is een grens?
Vragen en antwoorden via de Mac-O-Bert
Als ik er op terug ga kijken is de Mac-O-Bert installatie ook een onderdeel van het artist statement. De installatie had als thema “vragen en antwoorden”. Vragen en antwoorden die iedereen zich kan stellen. Aan de vragen en antwoorden kan je acties, doelen en inzichten verbinden. Ergens vandaan, komt er dan langzamerhand een besef. Reflectie. Bewustwording en zelfontplooïng. Het is meer dan dat. En je leest er hier meer over wat er uit voort is gekomen. Steeds komt er weer een nieuwe update van de Mac-O-Bert.
Inspiratiebronnen
Ook qua inspiratie ben ik er de laatste jaren achter gekomen dat ik zelf niet alleen de creator ben van mijn eigen kunst, maar juist van mijn hele leven. Ik ben dus eigenlijk verantwoordelijk voor mijn eigen energie en ook voor de ‘zin’ van mijn leven en indirect, mijn kunst. Wat is “De zin van het leven“? Dat ben je zelf. Jij bent degene die zelf zin geeft aan jouw leven. Dat was het thema rond 1996. De tijd van 9/11, met de “Bush” performances.
