Tag: gewoon doen

Rondleiding

Er staat dus nog een rondleiding gepland. Adres: In de Jordaan, bij Het Claverhuis, Elandsgracht 70, Amsterdam. Overdag open, in het weekeind gesloten. Bij de vorige rondleiding was de tekst zoals onderstaand de leidraad. Het kan zijn, dat het totaal wat anders wordt als u op 3 november komt.
Hoezo ligt geluk in een klein hoekje ? Dat hangt hier toch ? Als eerste schilderij ! Heb je je wortel bij je ? Heb je je stok bij je ? Of je tak? Heb je een touwtje ? Heb je zelf al bedacht hoe het zou moeten kunnen ? Tak, wortel, touwtje? Heb je een pet bij je, voor het geval dat ?

Is het zo dat je je had aangegeven ook mee te doen aan de kleurplaten wedstrijd? Kom je hier om te winnen ? Dan graag links gaan staan. Of is dat bijzaak? Dan graag rechts gaan staan. Wist je daar helemaal niks van ? Blij dan in het midden staan. Voor de mensen met kleurplaten… Als je je kleurplaat volledig ingekleurd hebt, kan je hem inleveren bij het CBK Amsterdam vòòr 1 oktober. Heb je je smartphone al uit gezet of in trilstand modus ? Dat hoeft niet. Want hij mag aan ! Check meteen even in bij de locatie het Claverhuis op Facebook, Instagram, Twitter en /of andere sociale media. Moet je eerder weg ? Geen probleem. Haak af. Sluip ongezien weg.

En verder “like” onze pagina ! Robert Pennekamp op facebook….

Heb je vragen? Stel ze tijdens de rondleiding. De Bekende Wortel daar zijn we al achteraan gelopen, tijdens de opening 29 september 2017. Impressie en filmpjes zijn op internet te vinden. Dan kan je zien wat meegemaakt hebt. Want, wat hang jij aan je tak? Waar loop jij achter aan?

Hou je vast. Hardop Opnieuw, stijl achterover, vallend opstaan. Roze wolken. Roze Vogels Of een Roze bril? Slapend. Wordt wakker. Droom lekker verder. Op je grote roze wolk.

Ik zag je staan lieverd.
Ergens in de regen in de kou, bij die stinkende vuilnisbak. Van tevoren wist ik al dat je nooit zou winnen, daarom heb ik je overgeschilderd. Ik hou niet zo van wedstrijden. Vooral niet als het moet.  Met een stukje oranje wortel. Waarom toch werkt dat oranje als een rode lap op een stier ? Ik had het me anders voorgesteld. Hadden Maxima met Willem Alexander niet een andere kleur kunnen kiezen? Het wordt zo een knakworsten campagne van Andre Hazes met oranje toeters en bellen, slingers en voetbal geweld. Straks moeten we ook nog allemaal gaan meezingen uit volle borst. Leve de koningin. Zag je er hiervoor niet heel anders uit? Het plaatje was toch anders. Ik had me iets anders voorgesteld. Het is niet wat ik besteld had.  Er zat toch meer donker depressief bruin en diep duurzaam groen in. Gaat het wel goed met je. Je past er nu al een stuk beter bij. Dan ben je niet zo overheersend aanwezig. Sta je ook beter boven de bank. Gelukkig hoef ik er dan niet tegen aan te kijken als ik in de bank zit. Maar toch. Het oog wil ook wat. Want ik kreeg een beetje een teveel “In your face” gevoel gevoel bij jou. En dat is nu gelukkig weg. Dat opdringerige, dat aanwezige, die aandacht vragen-rij. Het is wat rustiger. Net als Hardop Opnieuw Want die was eerst ook zo druk, zodat ie 5 jaar heeft staan wachten, omgekeerd in een hoekje. Of had dat te maken met zo iets uit het  Holland Casino? Dat zit er dan toch onder. Diep eronder. Trouwens, ik geloof dat ze allebei bij het klaverjassen verloren hadden.

Over het boogje. Aan het eind staat de pot met goud. Of doe je het met een boogje en kijk je of je goed kan mikken ? Zo slim als een vos. Ja achter een hoekje, Wachten op het juiste moment.

Naar de Kippen met het Gouden Ei. Ik had het bijna niet overleefd. Afgevoerd, gestikt, een bloeddruk van boven de 200 en ik wist niet waar ik het moeste zoeken want ik kreeg geen adem. Nooit meer. Geen polyester hars. Geen acrylic-one. Geen spuitbus. Weg met die troep. Twee weken koppijn, en voorhoofdholte ontsteking in alle mogelijke holtes en verder… Kippen, kalkoenen, gevogelte, ganzen. Jullie waren de voorbode. En juist daarom, het is weer bijna kerst. De kerstgroeten. Gestoofd in de pan. Lekker hoor. Met een grote witte strik aan een van je pootjes. Gevulde kalkoen met cranberry saus. Maar dan toch net even anders. Je ziet de kip niet meer, de dikke kalkoen is er vandoor, de ganzen zijn gevlogen.

Neem het allemaal. Alles of niks. Kijk maar zelf wat je erin ziet. Het is roze, wat een liefde. Wat een zachtheid. Maar wie wil nou wie. En wie neemt nou wie. Voor jou een vraag. Voor mij ook. Take it all.

Sterke heelmeesters, stinkende wonden. Er is altijd wel weer iets dat overwonnen kan worden. Ze staan dan weer even tegenover elkaar. Dan moet er wat gebeurenLaat het werk maar zijn werk doen.. Het moet toch wat worden. Het wordt toch wel wat. Op een keer. Er was eens. En anders gaan we morgen verder. Maar niet te duidelijk. Uitstel, afstel, niks-ig, nietig, niets of juist het gevecht aangaan. En als je het gevecht niet aangaat, dan komen ze wel achter je aan. Heus wel. Ze blijven je achtervolgen. Echt. Net zo lang tot dat. Als enige sta je dan tegenover de rest. Of heeft iedereen dat.
De enige die ik kan overwinnen. The only one I can conquer. Keer op keer er overheen, met die verschillende soorten verf. Huis, tuin en keuken verf, olieverf, acrylverf, spuitbus, oilsticks. Wegkrabben, weghalen, er iets overheen, deppen, schuren, zoeken. Aquarel verf, water, koffie, thee ? Marker, stift, potlood, krijt. Is er nog meer mogelijk, zit er nog meer in ? Kan er nog meer weg ? Kan er nog meer bij? Totdat ie helemaal klaar is. Met het resultaat, van afkijken, laten staan, nog eens kijken, verder gaan, overnieuw… De glinsterende olieverf, druppels, klodders, glitters, glamour op een oude stinkende kickboks mat.
Wat gezellig was het. Heel gezellig. En leuk ook. Vooral leuk. Uitermate. Leuk dat jullie er allemaal waren. Nu nog het laatste rondje. Niet dringen. Het is toch iets om te vieren. Wat gezellig. En hebben jullie nog vragen ? Oh! Ush!