Nog meer kunst in het Oosterpark. Niet alleen is de renovatie van het Oosterpark totaal mislukt. Tijdelijk, gemaakt van gevonden hout zijn wat verbeteringen aangebracht, maar het is dweilen met de kraan open. Dit is een houten beeld, dat staat op de boomstronk bij het bruggetje in het midden van van het Oosterpark in Amsterdam. Als symbool van de totale mislukking.
Site Specific Art Action
Ja, het houten beeld heeft er als Site Specific Art Action gestaan, tijdelijk. De boomstronk is de sokkel. Maar in werkelijkheid is het diep triest. Het zwartboek is al aangeboden aan Femke Halsema. De renovatie van het Oosterpark is totaal mislukt.
Nee, dat is het niet!
Sta ik het eigen werk te fotograferen in het Oosterpark komt er een wat oudere man met een wandelstok voorbij. Ik denk met wat Turkse roots, brilletje, baartje, gedrongen, maar wel nieuwsgierig naar wat er in zijn park allemaal gebeurt. En vraagt “Wat is dat?” Ik zeg: “Wat denk jij dat het is? Wat zie jij er in?” Want ik ben ook wel nieuwsgierig. Vooral naar wat hij er in ziet.
Niet alles meteen verklappen
En om niet meteen alles te verklappen, wat het moet voorstellen, hou ik mijn mond. Het zou te makkelijk zijn. Laat iemand er maar wat bij fantaseren, of nadenken, of het invullen hoe hij of zij dat wil. Dus het kost me al enige moeite om niet meteen te vertellen wat het idee erachter is, of wat het moet voorstellen. Hij antwoord op mijn vraag met wat hij denkt dat het is met : “Ik weet het niet.” Ik had me nog zo voorgenomen niet te zeggen wat het was. Vraagt ie weer… “Wat is het?” Zeg ik toch maar. “Een soort beest met een oog en een neus, gestorven op een boom”. Zegt ie: “Nee” en kijkt nog eens goed. “Nee! Dat is het niet !” En schudt zijn ongeloofwaardig zijn hoofd en loopt heen. Tja, ik moet de volgende keer ook maar niks meer zeggen…
