Er is geen ander weg dan recht door de zee. De weg van de waarheid. Als je weet, dat iets waar is, da ga je daarvoor. Rechtdoor. zonder omweg, zonder compromis. Dan zullen ze het te weten krijgen ook. Je staat in je recht, maar soms is dat niet genoeg. Het gaat gepaard met de juiste energie. En de energie is rood, geel, kracht, vuur, onstuimig, explosief
Eerlijk, de waarheid en de enige weg
.
Het is de enige weg om eruit te komen, rechtdoor. De waarheid, eerlijkheid, duidelijkheid. Het is de enige mogelijkheid om jezelf recht in de ogen te kunnen blijven aankijken, opkomen voor je recht. Al moet de onderste steen boven komen, al moet stad en land verzet worden. Is het dat wel waard. Er zal iemand de klos zijn.
Hoe je het ook went of keert
Het is gewoon drie keer raak. In de enige, met woorden, met waarheid, met kracht enn schilderij zonder gedoe.
Geen zee te hood, geen dal te diep. Al is de leugen nog zo snel de waarheid achterhaalt hem wel.
Met en voor jezelf
Als voorbeeld voor de ander, als voorbeeld voor jezelf en als voorbeeld voor iedereen.
En ook raak…
Ik zou kunnen zeggen wat het voorstelt, of hoe je er naar zou moeten en kunnen kijken, maar dat laat ik liever aan de kijker over. Want wat zie jij erin? Raak!!!!
Rood, geel, oranje
Drie maal raak, een schilderij op conferentie formaat, voor boven de vergader tafel. Het gaat over vergaderen, het gaat over recht en waarheid, kracht en staan voor wie je bent, het is langwerpig, Robert Pennekamp, is de schilder van dit werk. Robert Pennekamp heeft dit schilderij gemaakt in voornamelijk olieverf gemaakt met gemengde technieken , op eerste klas linnen, in een vurenhouten baklijst. De referentie code van het schilderij is 278, de kleuren zijn voornamelijk oranje, rood, geel, roze.
Dit schilderij is momenteel te zien in de expositie “It’s raining cats and dogs” bij van der Steenhoven Advocaten.Driemaalraak, olieverf op linnen, 140 * 50 cm, Robert Pennekamp.
Over je ogen, de oogopslag. Je ogen, dat is de spiegel van de ziel, zeggen ze vaak. Je ziet meteen in een keer wie iemand is.. Maar wat ik zag was alles in één keer, alles tegelijk, heden, toekomst en waar je voor staat, wie je bent. Je kracht, wie je bent, wat je waard bent. Je levendigheid, de vlam, de sprankel, de blik en je energie. Het zit er allemaal in.
Eerlijk, spontaan en in het moment
Alsof ik meteen getroffen word door het vuur en de vlam meteen terecht kom in het hier en nu. De vonk die overspringt. Alles is meteen in één keer duidelijk. Maar hoe kan dat nou? Met jou, ik ken je niet eens. Wat is het dat mij zo raakt? Je staat als een rots in de branding. Het levende bewijs dat hoop kan bestaan. Maar ook woede, eerlijkheid, oprechtheid en waarheid en liefde. En juist dat vind ik zo mooi.
Is dat alles?
En dat alles, in de fractie van een seconde. Ik denk te kunnen weten wie jij bent net alsof ik je al jaren ken. Zie ik iets van mezelf, herken ik iets? Of wil ik het gewoon graag zien? Dat ik bij wijze van spreken graag datgene in jouw ogen wil zien wat ik ook graag wil. Is dat mij zo raakt. Zit ik niet gewoon te kijken naar mezelf, of trieert er wat. Is het geen projectie of iets wat ik zoek in jouw ogen? Of is het gewoon waar? Herkenning, kracht, aanwezigheid, vuur, vlam, gedrevenheid, wakker zijn of hartstocht….? En meteen dan ook alles, tegelijkertijd.. Hoe kan dat nou.
Reden genoeg
Mooie Ogen, conferentie formaat. 140 cm bij 50 cm. Voor boven de conferentie tafel. Om daar eens bij stil te staan. Om bij te vergaderen, of om bij te wachten, tot de volgende klant komt. Aan tafel, langwerpig, een schilderij van Robert Pennekamp. Eerste klas linnen, met een vurenhouten baklijst.
Overige informatie:
referentie code 276, kleuren; oranje, rood, geel, roze, gemengde technieken, maar voornamelijk olieverf.
Dit schilderij is momenteel te zien in de expositie “It’s raining cats and dogs” bij van der Steenhoven Advocaten.Mooie Ogen, olieverf op linnen, 140 * 50 cm, Robert Pennekamp.
De belangrijkste veranderingen bij de Mac-O-Bert update 16 is dat het hele concept van de Mac-O-Bert is los gelaten. Is het allemaal mislukt ? Nee, maar we gaan wel verder. Het oude Mac-O-Bert had te maken met geld verdienen, kapitalisme, kosten minimalisatie en winst maximalisatie doorgetrokken naar de beeldende kunst. Nu een dit idee los gelaten, dat geeft weer wat ruimte voor nieuwe impulsen. Het heeft dus nu even niets meer van doen met McDonalds of Apple. Dat is even verleden tijd.
De Mac-O-Bert Experience gaat zijn eigen leven leiden
De experience, installatie, beeld, gebeuren of hoe je het mag noemen… is zijn eigen leven gaan leiden. Totaal stuurloos, zinloos, over de top. Het slaat allemaal nergens op. Of misschien is het juist wel een installatie die tever is door geschoten en het hele wereldbeeld op scherp zet. Er moet namelijk toch altijd wat veranderen en verbeteren. Dus vandaar. Want wat ik wel vast hou in het concept is dat de Mac-O-Bert niet of nooit klaar is en steeds weer aan verandering onderhevig is. Er komt steeds weer een nieuwe update of versie. Met nieuwe mogelijkheden, nieuwe invalshoeken, nieuwe mogelijkheden van gebruik. De Update 16 gaat dus weer een stapje verder.
Veranderingen, nieuwe mogelijkheden, nieuwe invalshoeken….
Wat ik tegen kwam tijdens het gebruik van de Mac-O-Bert 15 was dat het niet allemaal zo makkelijk te filmen was.
En de voor de film moet de voor en de achterkant even belangrijk en mooi worden als de voorkant. Verder film je vaak iemand op de rug als die iets staat te doen met de Mac-O-Bert. Dus hoe kunnen we dat filmtechnisch oplossen. Vogel perspectief, kikvors perspectief. Licht. Allemaal zaken die meespelen. Voor het filmen ook moet het clean mooie wit geschilderde weg. Er mag best een gelaagdheid te zien zijn. Het gaat immers om dat het niet af is en in ontwikkeling, dat er steeds weer iets verder ontwikkeld wordt, dus dat moet je ook kunnen zien. Weggeschuurd, rauw, ruw hout, de grondlaag, de plamuur, de schroeven… diversiteit in lagen en bewerkingen. Het is juist wel leuk om te zien dat er onderdelen zijn toegevoegd, weggehaald, of bij gemaakt of verplaatst, vergroot en verkleind. Mac-O-Bert update 1, experience, installation, performance, Robert Pennekamp, 2016
Verder onderzoeken of er iets met een trappetje of verhoging mogelijk is. Dan kan het ook een soort uitkijkpunt uitkijkpost worden. Of wellicht kan je erop klikken om een toespraak vanaf de Mac-O-bert te geven. Maar dat is wellicht voor een volgende fase.
Mac-O-Bert update 16
Nieuwe onderdelen en veranderingen zijn:
Nieuw onderstel met zwenkwielen, dit is een los onderstel, waarop een eerst, tweede, derde laag geplaats kan worden. Je kan er ook op staan, dus dan komt het geheel weer ongeveer 20 cm hoger.
Veranderingen bij de eerste laag:
Rechtsboven in de de kast is een nieuw A4 bakjes opening ,met schuifconstructie gekomen. Je kan dus als je er achter staat er wat doorheen schuiven van A4 formaat, wat er aan de voorkant uitkomt.
De zinloze stoelpoot trekker is weg om het A4 bakje te kunnen plaatsen
Het geheime laatje blijft intakt, de knop is eraf gevallen, die moet opnieuw erop gelijmt worden.
De onderste zinloze treknop is vervangen door een gat, dat ook doorloopt naar de zijkant. Er kunnen ijsbakjes doorheen. Via de voorkant maar ook ook via de zijkant.
Verder is er een losse boekenplank in het kastje geplaatst.
Veranderingen bij de tweede laag:
Het geheel kan nu met de deuren en de scharnieren helemaal dicht gevouwen worden.
Het communicatiegat is groter geworden, naar boven toe uitgezaagd en aan de binnenkant van een extra laagje hout voorzien, zodat het, van de achterzijde mooier uitziet.
Katrollen zijn verwijderd.
De voorkant is bij geschuurd, vooral de naden, kanten die bij vervoer kunnen beschadigen en de zijkanten, hoeken, zodat dat beschadigingen niet opvallen. Je ziet de gelaagdheid van het hout en het maakt het weer minder af. Dus het gevoel dat het niet af is, het tijdelijke, wordt daardoor versterkt.
Verder is links en rechts bij de schuifknoppen het geheel wat verfraaid, en wat degelijker gemaakt. Maar ook wat weggezaagd en er is een plankje bij gezet.
A4 bakjes gat rechts onder is vergroot en uitgezaagd naar onderen.
Het gaatje rechts rechthoekig is vergroot.
Er is een losse boekenplank in geplaatst.
Veranderingen in de derde laag van de Mac-O-Bert update 16:
Wordt extra bij en afgeschuurd. Waardoor de top er in zijn geheel mooier op past. Dit is dus puur esthetisch. Wellicht komt er in een volgende fase weer wat anders als top.
Overige aanpassingen of voor later:
Misschien een kruk erbij ipv een stoel, maar dat kost weer geld, 12 euro kringloop winkel.
De mogelijkheden van de Mac-O-bert zijn uitgebreid.
De Mac-O-Bert update 16 is nu door de boekenplanken ook anders te gebruiken. Enkele ideeen moeten nog worden uitgewerkt en worden bekeken.
Als kast met boeken over creativiteit. Als kast met Neuzenpluis, Pluizenmonster, Miss Piggy, Pluizenbaal en de Furby achtige beesten. Als kast om karaokeset, mengpaneel en CD speler of computer in te zetten. Als kast om een beamer en labtop in te plaatsen, voor projecties op een groter scherm. Als kast om toespraken achter te houden. Het is dan wel meer een kast geworden, maar als je dat niet wil, kan je dus altijd de planken verwijderen, want die zitten er los in.
Mac-O-Bert update 16; installatie, performance, experience door Robert Pennekamp; 2016
wordt het een
De Mac-O-Bert heeft een update ondergaan tot nummer 16. Een idee is het te gebruiken voor een date, een blind date, of soort van Art Date. Nummer 16,of 17? Dan wordt het weer reizen hoe het wordt ingezet als installatie, performance, experience of te gebruiken als decor bij een film. Robert Pennekamp, update in 2016. Met een model, een babe of cast….
Hard 2 Handle, acrylverf op kickboksmat, 200 x 70 cm, Robert Pennekamp, 2010. Uit de serie Blood, sweat and victory. Hard 2 Handle, is ook de naam van een kickboks event, maar ook van Otis Redding en de Black Crowes. De titel, Hard to Handle kwam in mijn hoofd op na het maken van dit schilderij. En daarna heb ik ’t ook nog een paar keer gezongen met de live hard rock karaoke.
Je ziet duidelijk twee kanten, links en rechts, die wat willen van elkaar Er staat iets tussen, de bemiddelaar of de persoon. Het is kiezen. Of luisteren naar de ene of de andere of je eigen weg gaan en ze maar laten schreeuwen. Ik geloof dat dat de boodschap is. Mensen willen en moeten altijd wat van je. Als jij niet weet wat jij wil, weet een ander wel wat ie met jou wil. Ook dat is hard 2 handle. Blijf bij jezelf, weet wat je wil, en luister niet naar alles en iedereen. Maar nou ben ik zelf iets aan het bedenken, maar wellicht kijk je er wel heel anders tegen aan. de kleuren, de combinatie, de energie… Vergeet dan gewoon wat hierboven staat. Je kan namelijk soms ook te veel uitleg geven aan een schilderij.
BLOOD, SWEAT, VICTORY
Blood, sweat and victory is een serie schilderijen geschilderd op een kickboks mat van Mejiro Gym. Wereldkampioenen kickboksen K-1 hebben dagelijks op deze kickboksmat getraind.
De nieuwe reeks schilderijen heet: Blood, Sweat and Victory. Bloed vindt je nog terug aan de achterkant van het canvas. En zweet en allerlei andere geuren. Overwinnen, of winnen, de beste zijn, alles geven, jezelf overstijgen, je eigen grenzen verleggen.
hard 2 handle, painting, oil, canvas, robert pennekamp, robert, pennekamp, schilderij, K-1, kickboksen, mejiro gym, blood, sweat and victory, mat, winner
SCHILDERIJEN OP KICKBOKSMAT
Het heeft wat bijzonders, als je weet dat de schilderijen zijn geschilderd op de kickboks trainingsmat waar bijna dagelijks wereldkampioenen kickboksen van Mejiro Gym op hebben getraind. Bekende namen uit de K-1 als Peter Aerts, Andre Mannaart, Rob Kaman, Remy Bonjasky, Sem Braan, Harry Hooft, Andy Sauer, Brilleman, Al Guebli, van de Berg, Rodney Faverus, Harry Hooft, Rogier van der Heyden, Freek Ezehiels, Milo El Guebli, Donald Brenner, Lorentz Bultsen vele anderen hebben er op gevochten.
KICKBOKSERS HEBBEN ER DAGELIJKS OP GETRAIND
Schilderen wordt wel gezien als het tegenovergestelde van kickboksen. Een schilderij is meer een meditatief, een fijnzinnig gebeuren, waarbij je heel precies, met volle aandacht mee bezig bent. Het is fysiek niet inspannend, en je kan er een hele tijd over doen, om tot het uiteindelijke resultaat te komen. Bij een kickboks gevecht is dat geheel anders. Dat is fysiek zeer inspannend, je moet lichamelijk een uitstekende conditie hebben. Je moet alles meteen kunnen geven wat je hebt. Want het is erop of eronder. Maar er zijn ook wel wat overeenkomsten. Het zijn beide individuele aangelegenheden, je moet de kracht putten uit je zelf. Niemand anders kan het voor je doen en niemand zit er op te wachten, je doet het helemaal voor jezelf. Misschien is dat de reden, waarom ik het schilderen en het kickboksen kan combineren.
Met kickboksen moet je, wil je een beetje meekomen toch twee of drie keer per week trainen, anders krijg je klappen. Ik heb zo’n tien jaar getraind.
Ten minste als je ook wil sparren en vechten. Alles waar je anders normaal druk over maakt ben je dan even vergeten. Je zit even volkomen in een andere wereld. En datzelfde geld voor mij bij het maken van een schilderij. Je moet daar met je volle aandacht bij zijn. Je moet verder geen andere dingen aan je hoofd hebben. Vrij zijn, geen druk van buiten af. Schilderen doe ik vanuit mijn intuïtie. De schilderijen zijn krachtig en kleurrijk. Vaak abstract met wat strip figuratief achtige elementen. Vaak begin ik met schilderen en breng daar steeds veranderingen in aan, tot ik een schilderij heb gemaakt waar ik zelf trots op ben. Ik moet mij zelf overtreffen, iets nieuws creeëren waar ik trots op ben. Daarnaast moet het blijvend zijn. Nadat het klaar is, moet het blijven boeien en de tand des tijd doorstaan. Soms gaat er een hele tijd overheen voordat het schilderij echt af is. Het is een heel boeiende serie schilderijen geworden. Andre Mannaart van Mejiro Gym wil ik hartelijk bedanken voor het ter beschikking stellen van de kickboksmat.
Hard 2 Handle, acrylverf op kickboksmat, 200 x 70 cm, Robert Pennekamp, 2010.
Sterke Heelmeesters, acrylverf op kickboksmat, 200 x 70 cm, Robert Pennekamp, 2010. Uit de serie Blood, sweat and victory. Duidelijk is te zien dat het een deel van de kickboks mat i, waar het op geschilderd is. Op de foto zie je de naad nog lopen op een derde van de onderkant en je ziet ook een metalen ogen, om de mat mee strak te trekken, aan de rechterkant van het schilderij. Begonnen als serie in roze en paars, maar hier zie je ook duidelijk wat figuratieve elementen in naar voren komen, dansende mensen, met armen en benen, of je zou het ook als kruizen kunnen zien. De gelaagdheid, de doorkijkjes het transparante en de druipers van verf en water geven een mooi effekt. De titel sterke heelmeesters maken stinkende wonden, of hoe was die uitdrukking ook alweer kwam spontaan op toe het schilderij een naam moest krijgen. Als je op die manier naar het schilderij kijkt, denk je ik ben mijn eigen meester. En dan komen we op de essentie van kickboksen, een gevoel van zelfstandigheid. Ergens voor staan.
BLOOD, SWEAT, VICTORY
Blood, sweat and victory is een serie schilderijen geschilderd op een kickboks mat van Mejiro Gym. Wereldkampioenen kickboksen K-1 hebben dagelijks op deze kickboksmat getraind.
De nieuwe reeks schilderijen heet: Blood, Sweat and Victory. Bloed vindt je nog terug aan de achterkant van het canvas. En zweet en allerlei andere geuren. Overwinnen, of winnen, de beste zijn, alles geven, jezelf overstijgen, je eigen grenzen verleggen.
SCHILDERIJEN OP KICKBOKSMAT
Het heeft wat bijzonders, als je weet dat de schilderijen zijn geschilderd op de kickboks trainingsmat waar bijna dagelijks wereldkampioenen kickboksen van Mejiro Gym op hebben getraind. Bekende namen uit de K-1 als Peter Aerts, Andre Mannaart, Rob Kaman, Remy Bonjasky, Sem Braan, Harry Hooft, Andy Sauer, Brilleman, Al Guebli, van de Berg, Rodney Faverus, Harry Hooft, Rogier van der Heyden, Freek Ezehiels, Milo El Guebli, Donald Brenner, Lorentz Bultsen vele anderen hebben er op gevochten.
KICKBOKSERS HEBBEN ER DAGELIJKS OP GETRAIND
Schilderen wordt wel gezien als het tegenovergestelde van kickboksen. Een schilderij is meer een meditatief, een fijnzinnig gebeuren, waarbij je heel precies, met volle aandacht mee bezig bent. Het is fysiek niet inspannend, en je kan er een hele tijd over doen, om tot het uiteindelijke resultaat te komen. Bij een kickboks gevecht is dat geheel anders. Dat is fysiek zeer inspannend, je moet lichamelijk een uitstekende conditie hebben. Je moet alles meteen kunnen geven wat je hebt. Want het is erop of eronder. Maar er zijn ook wel wat overeenkomsten. Het zijn beide individuele aangelegenheden, je moet de kracht putten uit je zelf. Niemand anders kan het voor je doen en niemand zit er op te wachten, je doet het helemaal voor jezelf. Misschien is dat de reden, waarom ik het schilderen en het kickboksen kan combineren.
Met kickboksen moet je, wil je een beetje meekomen toch twee of drie keer per week trainen, anders krijg je klappen. Ik heb zo’n tien jaar getraind.
Ten minste als je ook wil sparren en vechten. Alles waar je anders normaal druk over maakt ben je dan even vergeten. Je zit even volkomen in een andere wereld. En datzelfde geld voor mij bij het maken van een schilderij. Je moet daar met je volle aandacht bij zijn. Je moet verder geen andere dingen aan je hoofd hebben. Vrij zijn, geen druk van buiten af. Schilderen doe ik vanuit mijn intuïtie. De schilderijen zijn krachtig en kleurrijk. Vaak abstract met wat strip figuratief achtige elementen. Vaak begin ik met schilderen en breng daar steeds veranderingen in aan, tot ik een schilderij heb gemaakt waar ik zelf trots op ben. Ik moet mij zelf overtreffen, iets nieuws creeëren waar ik trots op ben. Daarnaast moet het blijvend zijn. Nadat het klaar is, moet het blijven boeien en de tand des tijd doorstaan. Soms gaat er een hele tijd overheen voordat het schilderij echt af is. Het is een heel boeiende serie schilderijen geworden. Andre Mannaart van Mejiro Gym wil ik hartelijk bedanken voor het ter beschikking stellen van de kickboksmat.
Sterke Heelmeesters, acrylverf op kickboksmat, 200 x70 cm, Robert Pennekamp, 2010
Sterke Heelmeesters, painting, oil, canvas, robert pennekamp, robert, pennekamp, schilderij, K-1, kickboksen, mejiro gym, blood, sweat and victory, mat
